 |
| Ὁ Παντεπόπτης Κυριός μας Ἰησοῦς Χριστός |
Ἀξίζει στὸ σημεῖο αὐτὸ νὰ ἀναφέρουμε ἓνα θαυμάσιο κείμενο τοῦ ἁγίουἐπισκόπου τῶν Ρώσσων Ἰγνατίου Μπριστσιανίνωφ, γιὰ νὰ δοῦμε ποιὰ εἶναι στὴν πραγματικότητα τὰ ἔργα τῆς πίστεως καὶ γιατὶ εἶναι ἀδύνατη ἡ σωτηρία τῶν αἱρετικῶν καὶ ἀλλοθρήσκων, παρὰ τὸ γεγονὸς, ὅτι μπορεῖ νὰ ἔχουν καλὰ ἔργα.
Εἶναι ἓνα ἐρώτημα, ποὺ ἀπασχολεῖ πολλοὺς χριστιανοὺς ποὺ δὲν εἶναι στερεωμένοι στήν Ὀρθόδοξη Πίστι καὶ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὸ "λογικὸ ἐπιχείρημα" τοῦδιαβόλου, ὅτι τάχα εἶναι ἀντίθετο στὴν "κοινὴ ἀντίληψι" καὶ προσκρούει στὴν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ, τὸ ὅτι θὰ ἀπωλεσθοῦν ὅσοι ἔχουν μέν καλὰ ἔργα ἀλλὰ δὲν εἶναιὈρθόδοξοι Χριστιανοί.
Τὸ ἐρώτημα εἶναι ἰδιαίτερα ἐπίκαιρο, γιατὶ ἀποτελεῖ καὶ τὸ θεωρητικὸ ὑπόβαθρο τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ....
«Παρουσιάζω τώρα τὴν ἐρώτησὶ σας:
Διατὶ δὲν δύνανται οἱ εἰδωλολάτρες, ἀλλόθρησκοι καὶ ἂπιστοι Μωαμεθανοί καὶ οἱ λεγόμενοι αἱρετικοὶ νὰ σωθοῦν;
Γράφετε ὅτι ἀνάμεσὰ τους ὑπάρχουν πολλοὶ καλοὶ ἂνθρωποι. Ἐὰν στέλναμε στὴν ἀπώλεια τόσο καλοὺς ἀνθρώπους αὐτὸθὰ ἦταν ἐνάντιο στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ...ναί! Πράγματι μιὰ τέτοια σκέψι εἶναι ἐνάντια στὴν κοινὴ ἀντίληψι. Οἱ αἱρετικοὶ ἐν τούτοις δὲν εἶναι λιγότερο χριστιανοί. Θεωρώντας τὸν ἑαυτόν σας σωσμένον καὶ τὰ μέλη μιᾶς διαφορετικῆς πίστεως νὰ εἶναι στὴνἀπώλεια αὐτὸ εἶναι παραφροσύνη καὶ ἂκρα ὑπεροψία.»
«Θὰ προσπαθήσω νὰ ἀπαντήσω μὲ λίγα λόγια, χωρὶς νὰ φθαρῆ ἡ σαφήνεια τῆς ἐξηγήσεως, λόγῳ τῆς συντομίας.
Χριστιανοί!!!
Μυθολογεῖτε γύρω ἀπὸ τὴν σωτηρία, ἀγνοῶντας αὐτὴν καὶ τὸν λόγο, γιὰ τὸν ὁποῖον ὁ κόσμος ἔχει ἀνάγκη σωτηρίας καὶ τελικὰ ἐσεῖς οἱ ἲδιοι δὲν γνωρίζετε τὸν Χριστόν, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Μόνος, διὰ τοῦ Ὀποίου ἀποκτοῦμε τὴν σωτηρία. Ἰδοὺλοιπὸν ἡ μόνη διδασκαλία ἐπὶ τοῦ προκειμένου, ἡ διδασκαλία τῆς Ἁγίας καί Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας. ῾Η σωτηρία συνίσταται εἰς τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ ἀνθρώπου, στὴν ἓνωσι μὲ τὸν Θεόν. Αὐτὴ ἡ ἓνωσις ἦτο χαμένη γιὰ ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος, λόγω της πρώτης πτώσεως τῶν προπατόρων μας. Ἔκτοτε ἡ κοινὴ "μοίρα" ὅλων τῶν ἀνθρώπων ἦταν ἡ ἀπώλεια· εὐσεβῶν καὶ ἀσεβῶν, δικαίων καὶ ἀδίκων.
Συνελήφθημεν ἐν ἀνομίαις καὶ ἐγεννήθημεν ἐν ἁμαρτίαις, συμφώνως μὲ τὸν ψαλμωδόν· καὶ ὁ Πατριάρχης Ἰακώβὅσον ἀφορᾶ τὸν ἑαυτόν του καὶ τὸν ἁγνὸ καὶ σώφρονα υἱὸν του Ἰωσήφ λέει:
«Καταβήσομαι πρὸς τὸν υἱόν μου πενθὼν εἰς Ἃδου» (Γεν. λζ' 35).
Οἱ ἂνθρωποι, μετὰ τὸ πέρασμὰ τους ἐπί τῆς γῆς, κατέβαιναν εἰς τὸν Ἃδην· ὂχι μόνον οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀλλὰ ἀκόμα καὶ οἱδίκαιοι τῆς περιόδου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Αὐτὴ ἦταν ἡ δύναμις τῶν καλῶν ἔργων τῆς ἀνθρωπότητος. Αὐτὴ ἦταν ἡ ἀξία τῶν ἀρετῶν τῆς ξεπεσμένης μας φύσεως. Γιὰ νὰ ἐπανέλθη ἡ ἀπωλεσθεῖσα ἓνωσις τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸν ἦταν ἀναγκαίαἡ ἐξαγορὰ γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ἀπολύτρωσις. ῾Η λύτρωσις τοῦ ἀνθρωπίνου γένους δὲν ἐπετελέσθη ἀπὸ Ἂγγελοἢ Ἀρχάγγελο ἢ ἀπὸ κάποιο ἂλλο ἀνώτερο ὂν κτιστὸ, καὶ ἑπομένως περιορισμένο. ῾Η σωτηρία ἐπετελέσθη ἀπὸ τὸν ἲδιο τὸνἀπεριόριστον Θεόν. ῾Η τιμωρία τοῦ Ἃδη καὶ ἡ καταδίκη τοῦ ἀνθρώπου καταργήθηκε καὶ ἀντικαταστάθηκε ἀπὸ τὴν ἑκούσια καταδίκη τοῦ Χριστοῦ. Ὅ,τι ἦταν ἀδύνατο νὰ κατορθώση τὸ ἀνθρώπινο γένος μὲ ὅλα τὰ καλὰ ἔργα, ποὺ εἶναι τόσο ἀδύναμα καὶ κατέβαινε μὲ αὐτὰ στὸν Ἃδη, κατορθώθηκε μὲ ἓνα δυναμικὸ ἔργο: μὲ τὴν πίστι στὸν Κύριὸ μας Ἰησοῦν Χριστόν.
Οἱ Ἰουδαῖοι ρωτοῦσαν τὸν Κύριον καὶ ὁ Κύριος τοὺς ἀπαντοῦσε:
"Εἶπον οὖν πρὸς Αὐτόν· τὶ ποιῶμεν ἳνα ἐργαζώμεθα τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ;
Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτό ἐστιν τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ, ἳνα πιστεύσητε εἰς Ὅν ἀπέστειλε Ἐκεῖνος." (Ἰωάν. στ΄ 28-29).
Ἕνα, λοιπὸν, ἔργον εἶναι ἀναγκαῖο γιὰ τὴν σωτηρία μας:
Πίστις.
῾Η Πίστις εἶναι ἔργον.
Μέ τὴν πίστιν καὶ μόνον αὐτὴν μποροῦμε νὰ κατορθώσουμε τὴν ἓνωσι μὲ τὸν Θεὸν διὰ μέσου τῶν Μυστηρίων τῆςἘκκλησίας, τὰ ὁποῖα μᾶς ἔδωσε ὁ Ἰδιος ὁ Χριστός. Δέν ὐπάρχουν θεμέλια ποὺ νὰ στηρίζουν τὴν πίστιν σας.
Σφάλλετε, ὅταν λέτε, ὅτι θὰ σωθοῦν οἱ καλοὶ ἂνθρωποι ἀνάμεσα στοὺς ἀλλοθρήσκους καὶ Μωαμεθανούς, διότι αὐτὸσημαίνει, ὅτι καὶ αὐτοὶ θὰ ἑνωθοῦν μὲ τὸν ἀληθινὸν Θεόν. Σπαταλᾶτε τὸν χρόνον σας συλλογιζομένη, ὅτι μιὰ ἰδέα ἀντίθετηἀπὸ τὴν ἰδικὴν σας, εἶναι καινοτομία, ὅτι εἶναι κάποια ἐσφαλμένη διδασκαλία, ποὺ μόλις εἰσεχώρησε μέσα στήν Ἐκκλησία.
Ὄχι!
Μιὰ τέτοια διδασκαλία διατηροῦσε πάντοτε ἡ ἀληθινή Ἐκκλησία καὶ στὴν Παλαιὰ καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη. ῾ΗἘκκλησία ἐδέχετο πάντοτε, ὅτι ὑπάρχει μόνον ἓνα μέσον πρὸς σωτηρίαν:
ὁ Λυτρωτής.
Ἐπίσης, πάντοτε δεχόταν, ὅτι τὰ μεγαλύτερα ἔργα τῆς ξεπεσμένης μας φύσεως στὸ τέλος κατεβαίνουν στὸν Ἃδην καὶμόνον ἐκεῖ.
Ἐὰν οἱ δίκαιοι, διὰ τῶν ὁποίων ἐνεργοῦσε τὸ Ἃγιον Πνεῦμα, οἱ Προφῆτες καὶ οἱ θαυματουργοί, οἱ ὁποῖοι πίστευαν στὸν ἐρχομὸ τοῦ Σωτῆρος καὶ ποὺ ἀπέθαναν πρὶν τὴν ἔλευσὶν Του, ἐὰν ἐκεῖνοι κατέβαιναν στὸν Ἃδη, τότε πῶς ἐσεῖς θέλετε αὐτοὶ οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ Μωαμεθανοί, ἐπειδὴ σᾶς φαίνονται τόσο καλοὶ, νὰ λάβουν τὴν σωτηρίαν, χωρὶς ποτέ νὰ γνωρίσουν ἢ νὰ πιστεύσουν στὸν Λυτρωτήν;
Πῶς μπορεῖ κανεὶς νὰ τοὺς ἐγγυηθῆ σωτηρίαν, ἡ ὁποία ἀποκτᾶται μόνον -καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνω- μόνον μὲ ἓνα τρόπον:
Πίστι στὸν Λυτρωτή;
Χριστιανοί! Γνωρίστε τὸν Χριστόν.
Θυμηθῆτε ὅτι δὲν τὸν κατανοήσατε, ὅτι τὸν ἀπορρίπτετε, ὅταν πιστεύετε ὅτι μπορεῖ νὰ ὑπάρξη σωτηρία χωρὶς Αὐτόν, βασιζόμενοι στὴν χάρι κάποιου εἲδους καλῶν ἔργων, μέ τὸ νὰ δέχεσθε, ὅτι μπορεῖ νὰ ὑπάρξη σωτηρία χωρὶς πίστι στὸν Χριστὸν μας, Τὸν ἀπορρίπτετε καὶ ἲσως χωρὶς νὰ τὸ θέλετε πέφτετε στὴν θανάσιμη ἁμαρτία τῆς βλασφημίας.
"Λογιζόμεθα οὒν", λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, "πίστει δικαιοῦσθαι ἂνθρωπον χωρὶς ἔργων νόμου ... διακαιοσύνη δὲΘεοῦ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς πάντας καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς πιστεύοντας· οὐ γάρ ἔστι διαστολή· πάντες γάρ ἣμαρτον καὶὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, δικαιούμενοι δωρεάν τῇ αὐτοῦ χάριτι διά τῆς ἀπολυτρώσεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ..." (Ρωμ. γ' 22).
Ἐσεῖς ἀπαντᾶτε: Ὀ ἀπόστολος Ἰάκωβος παραγγέλλει καὶ ὑπαγορεύει, ὅτι τὰ καλὰ ἔργα εἶναι ἀναγκαῖα καὶ μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ πίστις χωρὶς ἔργα εἶναι νεκρή. Κυττάξτε πιὸ προσεκτικὰ, τὶ παραγγέλλει ὁ Ἃγιος Ἰάκωβος. Θὰ δῆτε ὅτι παραγγέλλει τὰ ἔργα τῆς πίστεως, ὅπως ἂλλωστε καὶ ὅλοι οἱ θεῖοι καὶ ἐμπνευσμένοι συγγραφεῖς τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ ὂχι τὰἔργα τῆς ξεπεσμένης μας φύσεως, τὰ ὁποῖα εἶναι μισητὰ πρὸς τὴν πίστιν.
Ὁ ἀπόστολος παραθέτει τὴν ἐνέργεια τοῦ Πατριάρχου Ἀβραάμ, ἓνα ἔργο, τὸ ὁποῖο ἀπεκάλυπτε τὴν πίστι ἑνὸς δικαίου ἀνδρός. Αὐτὸ τὸ ἔργο συνίστατο στὴν θυσία τοῦ μονογενοῦς του υἱοῦ στὸν Θεό. Τὸ νὰ θυσιάση κανεὶς τὸν υἱόν του δὲν λογίζεται καλὸ ἔργο, κατὰ τὴν ἀνθρώπινη κρίσι· εἶναι ὅμως ἓνα καλὸ ἔργο, ἐπειδὴ ἐκπληρώνει τὴν θέλησι τοῦ Θεοῦ.
Ἐξετάστε τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ τὶς Ἃγιες Γραφὲς γενικῶς καὶ θὰ δῆτε, ὅτι αὐτὲς παραγγέλλουν τὴν ἐκπλήρωσι τῶνἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, καὶ ὅτι ἡ ἐκπλήρωσις αὐτῶν τῶν ἐντολῶν ὀνομάζεται μὲ μία λέξι: ἔργα.
Ἀπὸ τὴν ἐκπλήρωσι αὐτῶν τῶν ἐντολῶν ἡ πίστις ζωοποιεῖται καὶ γίνεται ἐνεργός. Θὰ ἀνακαλύψετε ἐπίσης μέσα στὶς Γραφὲς ὅτι τὰ καλὰ ἔργα ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν πεσμένη μας φύσι, ἀπό συναισθήματα, ἀπὸ πάθη (τὸ αἷμα), ἀπὸ μιὰσυγκεκινημένη καρδία, εἶναι ἀπαγορευμένα, ἀπερριμμένα.
Αὐτὰ, ἀκριβῶς, εἶναι τὸ εἶδος τῶν καλῶν ἔργων, ποὺ ἐσεῖς ἐπιβραβεύετε ἀνάμεσα στοὺς ἀλλοθρήσκους καὶΜωαμεθανούς. Χάριν αὐτῶν τῶν ἔργων, ἂν καὶ πράττονται ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ ἀπορρίπτουν τὸν Χριστὸν μας, ἐσεῖς εἶστε διατεθιμένη νὰ τοὺς ἐγγυηθῆτε τὴν σωτηρίαν.
Ἀληθῶς ἡ προσέγγισίς σας εἶναι παράξενη στὴν κοινὴ ἀντίληψι.
Ἀπὸ ποῦ παίρνετε τὸ δικαίωμα αὐτὸ νὰ υἱοθετήσετε ἓνα τέτοιον νόμον;
Ἐὰν εἶστε χριστιανή, τότε πρέπει νὰ ἔχετε χριστιανικὴ ἀντίληψι γύρω ἀπὸ αὐτὸ τὸ θέμα καὶ ὂχι μίαν ἀντίληψι ποὺ τὴνὀνειρευτήκατε ἀπὸ τὸ τίποτε.
Τὸ Εὐαγγέλιο μᾶς διδάσκει, ὅτι ἐξ αἰτίας τῆς πτώσεως τοῦ Ἀδάμ ὁ νοῦς μας (ἡ λογική - ἡ διάνοια) διεστράφη. Ὅσο καὶ ἂν προικίσθηκε ἀπὸ τὴν φύσι ὁ πεσμένος μας νοῦς, ὅσο καὶ ἂν φωτίστηκε ἀπὸ τὴν μάθησι, δὲν παύει νὰ παραμένη σὲ μιὰπεσμένη κατάστασι καὶ σφάλλει. Πρέπει κανεὶς νὰ τὸν ἀπορρίψη καὶ νὰ παραδώση τὸν ἑαυτόν του στὴν καθοδήγησι τῆς Πίστεως. Διὰ μέσου αὐτῆς τῆς καθοδηγήσεως καὶ μὲ ἀξιόλογη προσπάθεια πρὸς τὴν εὐσέβεια, στὸν κατάλληλο χρόνο ὁΘεὸς ἐγγυᾶται στοὺς πιστοὺς δούλους του ἀληθινὸ καὶ πνευματικὸ νοῦ. Μόνον αὐτὸς ὁ ἀληθινὸς νοῦς πρέπει νὰἀναγνωρίζεται ὡς ὑγιής. Αὐτὸς ὁ νοῦς ὁ γεννημένος ἀπὸ τὴν Πίστι εἶναι -ὑπέρ νοῦς-, ὅπως τὸν περιγράφει ὁ ἃγιοςἀπόστολος Παῦλος στὴν ἐπιστολήν του πρὸς Ἑβραίους. Τὸ θεμέλιο τῆς πνευματικῆς συνέσεως εἶναι ὁ Θεὸς καὶ στηριγμένη σ᾿ αὐτὴν τὴν σταθερὴ πέτρα δὲν κλονίζεται οὒτε πλανᾶται.
῾Η συνέχεια αὐτοῦ τοῦ θαυμασίου κειμένου θὰ δημοσιευθῆ στὸ ἑπόμενο τεῦχος, ὅπου καὶ θὰ καταδειχθῆ, ὅτι ἐὰν κάποιος ὑποστηρίζη, ὅτι θὰ σωθοῦν οἱ διάφοροι ἂπιστοι, ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ αἱρετικοί, αὐτὸ ἰσοδυναμεῖ μὲ βλασφημία στὸΠνεῦμα τὸ Ἃγιον, διότι:
α) κατελέγχει ματαίαν καὶ ἀχρείαστον τὴν ὅλην οἰκονομίαν τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ,
β) προσβάλλει μὲ αὐθὰδεια ὅλους τοὺς ἁγίους Πατέρας, οἱ ὁποῖοι ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι συνέγραψαν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οἱ ὁποῖοι ἀποκαλοῦν τοὺς διαφόρους αἱρετικοὺς ὀλετῆρες, λύκους, ψυχολέθρους, κλέπτας, ἀσεβεῖς, δυσεβεῖς, προδότες, ὂφεις κλπ. καὶ τὴν αἵρεσὶ τους καὶ τὴν ἐπικοινωνία μὲ αὐτοὺς αἰώνια ἀπώλεια,
γ) ὑπερυψώνει ἑωσφορικῶς τὸν ἂνθρωπο, ὅτι μπορεῖ τάχα νὰ πετύχη τὴν σωτηρία του μὲ τὶς δικὲς του δυνάμεις, σύμφωνα μὲ τὸν προτεσταντικὸ ἀνθρωποκεντρισμό, πρᾶγμα ποὺ ἰσοδυναμεῖ μὲ ἂρνησι καὶ ἀπόρριψι τοῦ Θεοῦ. Κατὰτὸν ἃγιο Ἰγνάτιο, ἀλλὰ καὶ ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας "ἡ αἵρεσις εἶναι θανάσιμοςἁμαρτία καὶ ὁ ἂνθρωπος ὁ μολυσμένος μὲ τὴν τρομερὴ ἀρρώστια τῆς αἱρέσεως εἶναι πνευματικὰ νεκρός, ξένος πρὸς τὴν Θεία Χάρι καὶ σωτηρία, σὲ κοινωνία μὲ τὸν διάβολο καὶ τὴν ὀλέθρια συνοδεία του. Αἳρεσις εἶναι ἁμαρτία τοῦ νοός. Αἳρεσις εἶναι πιὸ πολὺ δαιμονικὴ παρὰ ἀνθρώπινη ἁμαρτία· εἶναι ἡ κόρη τοῦ διαβόλου, ἡ κληρονομία του, ἡ ἀσέβειὰ του, σχεδὸν εἰδωλολατρεία."
... «Τὶ ἀκριβῶς σᾶς λέγει ἡ κοινὴ ἀντίληψὶς σας;
Μήπως σᾶς λέγει, ὅτι προσβάλλεται ἀπὸ τὴν σκέψι, ὅτι οἱ καλοὶ ἂνθρωποι, ποὺ δὲν πιστέυουν στὸν Χριστὸν θὰ χαθοῦν; Αὐτὸ εἶναι ὅλο;
Ἐπὶ πλέον σᾶς λέγει, ὅτι γιὰ τέτοιους ἀνθρώπους τὸ νὰ χαθοῦν θὰ ἦτανἀντίθετο πρὸς ἓνα πανάγαθο ὂν ὄπως ὁ Θεός;
Φυσικὰ θὰ εἲχατε μία ἀποκάλυψι ἂνωθεν, γύρω ἀπὸ τὸ ζήτημα αὐτό, δηλαδὴ ὅ,τι ἀφορᾶ, τὸ τὶ εἶναι καὶ τὶ δὲν εἶναι ἐναντίον στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
-Ὄχι, στὴν πραγματικότητα ὂχι;
-Ἀλλὰ ἡ κοινὴ ἀντίληψις ἔτσι λέγει.
Ἂ!!! ῾Η κοινὴ ἀντίληψὶς σας!
-Μέ ἀφορμὴ τὴν κοινὴ ἀντίληψὶ σας, ἀπὸ ποῦ μάθατε ὅτι μὲ τὸν περιορισμένο ἀνθρώπινο νοῦ θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰφθὰση στὴ γνῶσι, τοῦ τὶ εἶναι παραδεκτὸ καὶ τὶ δὲν εἶναι παραδεκτὸ στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ;
Ἐπιτρέψτε μας νὰ ἐκφράσουμε τὶς σκέψεις μας.
Τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ εἶναι οἱ διδασκαλίες τοῦ Χριστοῦ, οἱ Ἃγιες Γραφὲς καὶ τὸ σύνολο τῆς Ὀρθοδόξου ΚαθολικῆςἘκκλησίας, ἔχουν ἀποκαλύψει σὲ μᾶς ὅλα ἐκεῖνα ποὺ θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ γνωρίζη, γύρω ἀπὸ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ ἡγνῶσις ὑπερβαίνει τὰ ὅρια τοῦ νοός, εἶναι πάνω ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἓνας ἄνθρωπος θά μποροῦσε νά σκεφθῆ, ἀπρόσιτη σέ μᾶς.
Ὁ ἀνθρώπινος νοῦς περιπλανᾶται ἀσκόπως, ὅταν προσπαθεῖ νά ὁρίσει, ποιά εἶναι τά ὅρια τοῦ Θεοῦ, ὅταν προσπαθῆ νά ἐξηγήση τό ἀνεξήγητο, νά τό ὑποτάξη στούς δικούς του λογισμούς... Νά ὑποτάξη ποῖον; Τόν Θεόν!
Μία τέτοια ἀγέρωχος ὑπεροψία εἶναι σατανιστική. Φανταστεῖτε, λοιπόν, νά ὀνομάζετε τόν ἑαυτόν σας χριστιανόν, χωρίς ἀκόμη νά γνωρίζετε τίς διδασκαλίες τοῦ Χριστοῦ!
Ἐάν δέν ἔχετε μάθει γιά τό ἀκατάληπτο τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν γεμάτη Θεία Χάρι οὐράνια διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, τότε πηγαίνετε στό σχολεῖο καί ἀκοῦστε, τί μαθαίνουν τά παιδιά. Οἱ δάσκαλοι τῶν μαθηματικῶν ἐξηγοῦν σ’ αὐτά τήν θεωρεία τοῦ ἀπείρου, τό ὁποῖον, ἐπειδή εἶναι μία ἀπροσδιόριστος ἔννοια, δέν ὑπόκειται στούς κανόνες, στούς ὁποίους ὑπόκεινται οἱ πεπερασμένες ἔννοιες. Τά συμπεράσματα, τά ὁποῖα θά μποροῦσε νά συναγάγη κανείς, ὅσον ἀφορᾶ τό ἄπειρον, μπορεῖ νά εἶναι καθ’ ὁλοκληρίαν τά ἀντίθετα ἀπό ἐκεῖνα, πού ἀφοροῦν τό πεπερασμένον. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ἐσεῖς θέλετε νά προσδιορίσετε τούς νόμους πού ρυθμίζουν τήν δράσι τοῦ Θείου ἐλέους. Ἐσεῖς λέτε λοιπόν: αὐτό καί αὐτό εἶναι εὐάρεστο στόν Θεό καί ἄλλα πράγματα δέν εἶναι. Ὅλα αὐτά ταιριάζουν στήν κοινήν σας ἀντίληψι, μέ τήν κατανόησί σας καί τήν αἰσθαντικότητά σας.
Μήπως ἀκολουθεῖ σέ αὐτό, ὅτι ὁ Θεός εἶναι ὑποχρεωμένος νά κατανοεῖ καί νά αἰσθάνετε ὅπως ἐσεῖς; Ἐσεῖς πραγματικῶς αὐτό ἀπαιτεῖτε ἀπό τόν Θεόν. Πόσον παράφρων καί ὑπεροπτική ἀξίωσις! Μήν κατηγορεῖτε τήν Ἐκκλησίαν γιά ἔλλειψι κοινῆς ἀντιλήψεως καί ταπεινώσεως. Αὐτά εἶναι τά δικά σας σφάλματα. Ἡ Ἁγία Ἐκκλησία τό μόνο πού κάνει εἶναι νά ὑποτάσσεται χωρίς ἐρώτησι στή διδασκαλία τοῦ Θεοῦ, σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τήν ἐνεργητικότητα τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποίαν Αὐτός μᾶς ἔχει ἀποκαλύψει. Τά παιδιά τῆς Ἐκκησίας ἀκολουθοῦν Αὐτήν στό ζήτημα αὐτό ὑπακούοντας. Εἶναι φωτισμένα ἀπό τήν πίστι καί ἀπορρίπτουν κάθε ὑπερφίαλο συλλογισμό, ὁ ὁποῖος ἐγείρεται ἐναντίον τοῦ Θεοῦ.
Ἐμεῖς πιστεύουμε, ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ γνωρίζουμε περὶ τοῦ Θεοῦ, μόνον ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ὁ Θεὸς εὐδόκησε νὰ μᾶςἀποκαλύψη. Ἐὰν ὑπῆρχε ἓνα ἂλλο μονοπάτι πρὸς τὴν γνῶσι τοῦ Θεοῦ, τὸ ὁποῖο θὰ μπορούσαμε νὰ ἀκολουθήσουμε, σύμφωνα μὲ τὴν δική μας διανοητικὴ δύναμι, τότε ἡ Θεία Ἀποκάλυψις δὲν θὰ εἶχε δοθεῖ σὲ μᾶς. ῾Η Ἀποκάλυψις ἐδόθηκε,ἐπειδὴ εἶναι ἀναγκαία. Ἡ περιπλάνησις τοῦ ἀνθρωπίνου νοὸς καὶ οἱ ρεμβασμοί του εἶναι μάταιοι καὶ λανθασμένοι.
Λέτε ἀκόμη, ὅτι "οἱ αἱρετικοὶ ἐν τούτοις εἶναι χριστιανοί".
Ἀπὸ ποῦ τὸ πήρατε αὐτό;
Θέλετε νὰ πῆτε, ὅτι ἂνθρωποι ποὺ ὀνομάζουν τοὺς ἑαυτοὺς τους χριστιανοὺς, χωρὶς νὰ γνωρίζουν τίποτε περὶΧριστοῦ, ἀπὸ τὴν ὑπέρμετρον ἀγνωσία τους θὰ ἀποφάσιζαν νὰ ὀνομάζουν τοὺς ἑαυτοὺς τους χριστιανοὺς τοῦ ἰδίου εἲδους σὰν τοὺς αἱρετικούς, ἐκείνους τοὺς αἱρετικοὺς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀποκομμένοι ἀπὸ τὴν ἁγία Ὀρθόδοξο Πίστι ἐξ αἰτίας τῆς βλασφήμου αἱρέσεὼς τους;
Οἱ ἀληθινοὶ χριστιανοὶ πραγματικῶς κρίνουν μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπον;
Ἕνα πλῆθος ἀπὸ ἁγίους ἐξέλεξε τὸν μαρτυρικὸν στέφανον, προτιμῶντας τὰ χειρότερα καὶ διαρκέστερα βασανιστήρια, φυλακίσεις καὶ ἐξορίες, παρὰ νὰ συμμετέχη μὲ τοὺς αἱρετικοὺς στὶς βλάσφημες διδασκαλίες τους.
῾Η Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θεωροῦσε πάντοτε, ὅτι ἡ αἵρεσις εἶναι θανάσιμος ἁμαρτία, καὶ τὸν ἂνθρωπον τὸν μολυσμένον μὲ τὴν τρομερὰ ἀρρώστια τῆς αἱρέσεως ὅτι εἶναι πνευματικὰ νεκρός, ξένος πρὸς τὴν Θείαν Χάριν καὶ Σωτηρίαν, σὲ κοινωνία μὲ τὸν διάβολον καὶ τὴν ὀλέθρια συνοδία του. Αἳρεσις εἶναι ἁμαρτία τοῦ νοός. Αἳρεσις εἶναι πιὸ πολὺ δαιμονικὴπαρὰ ἀνθρώπινη ἁμαρτία· εἶναι ἡ κόρη τοῦ διαβόλου, ἡ κληρονομία του, ἡ ἀσέβειὰ του, σχεδὸν εἰδωλολατρεία. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὀνομάζουν τὴν εἰδωλολατρεία ἀσέβεια καὶ τὴν αἵρεσι διαφθορά. Στὴν εἰδωλολατρεία ὁ διάβολος λαμβάνει τὴν λατρείαν, ποὺ ὀφείλεται στὸν Θεό, ἀπὸ τυφλωμένους ἀνθρώπους, ἐνῶ στὶς αἱρέσεις συσσωματοποιεῖ τὴν τυφλωμένηἀνθρωπότητα στὴν κυριώτερη ἁμαρτία του: τ ή ν β λ α σ φ η μ ὶ α.
Ἐὰν κανεὶς διαβάση τὶς Πράξεις τῶν Συνόδων μὲ προσοχὴ θὰ πεισθῆ, ὅτι ὁ χαρακτήρας τῶν αἱρετικῶν εἶναι σατανιστικός. Διαβάζουμε γιὰ τὴν τρομακτικὴ τους ὑπόκρισι, γιὰ τὴν ἂμετρη ὑπερηφάνειὰ τους. Βλέπουμε τὴν συμπεριφορὰτους νὰ ὑποκινῆται ἀπὸ συνεχῆ ψέμματα. Παρατηροῦμε, ὅτι εἶναι αἰχμάλωτοι στὰ μεγαλύτερα πάθη. Ὅποτε εἶναι δυνατὸν εἰς αὐτοὺς διαπράττουν τὰ χειρότερα ἐγκλήματα καὶ τὶς πιὸ τρομακτικὲς θηριωδίες. Τὸ ἀσύγκριτο μίσος τους πρὸς τὰ μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι ἰδιαιτέρως παρατηρημένο.
῾Η αἵρεσις συνοδεύεται ἀπὸ μία σκλήρυνσι τῆς καρδίας, ἀπὸ μία φοβερὰ σκοτίζουσα βλάβη τοῦ νοός, ἀπὸ μίαἰσχυρογνώμονα ἐπιθυμία τῆς ψυχῆς νὰ παραμένη μολυσμένη, καὶ ἀπὸ μία δυσκολία στὴ θεραπεία τοῦ προσώπου, ποὺ πάσχειἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀσθένειαν.
Κάθε αἵρεσις εἶναι βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. ῾Η αἵρεσις δὲν βλασφημεῖ μόνον τὸ δόγμα περὶ τοῦἉγίου Πνεύματος ἢ τὴν ἐνέργειά Του, ἀλλὰ βλασφημεῖ τὸ Ἃγιον Πνεῦμα στὴν ὁλότητὰ Του. ῾Η οὐσία ὅλων τῶν αἱρέσεων εἶναι ἡ βλασφημία.
Ὁ Ἅγιος Φλαβιανός, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ποὺ ἐσφράγισε τὴν ὁμολογία του μὲ τὸ αἷμα του, προφέρει τὴν ἀπόφασι τῆς Τοπικῆς Συνόδου μὲ τὰ ἀκόλουθα λόγια:
"Ὀ Εὐτυχὴς ὁ πρώην ἱερεὺς καὶ ἀρχιμανδρίτης ἐξ ὅλων ὅσων ἔχει ἤδη πράξει καὶ ἀπὸ τὶς τωρινὲς καταθέσεις τουἐφανερώθη σαφῶς, ὅτι νοσεῖ τὴν κακοδοξίαν τοῦ Ἀπολλιναρίου καὶ τοῦ Οὐαλεντίνου καὶ ἀκολουθεῖ τὶς βλασφημίες τουἀνυποχώρητα. Δέν ἐσεβάσθη οὐδέ τὴν συμβουλὴν καὶ τὴν διδασκαλίαν τὴν ἰδικήν μας καὶ δὲν κατεδέχθη νὰ συμμορφωθῆ μὲ τὰὀρθὰ δόγματα. Διὰ τοῦτο μετὰ δακρύων καὶ στεναγμῶν, διὰ τὴν ὁλοκληρωτικὴ ἀπώλειά του ὡρίσαμεν διὰ τοῦ Κυρίου, τοῦ ὑπ᾿αὐτοῦ βλασφημηθέντος νὰ εἶναι στερημένος καὶ ξένος ἀπὸ κάθε ἱερατικὸν τάγμα καὶ ἀπὸ τὴν κοινωνίαν μαζί μας καὶ ἀπὸ τὴν διακυβέρνησιν μοναστηρίου, καὶ ἂς γνωρίζουν ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι μετὰ ἀπὸ αὐτὰ θὰ τὸν συναντήσουν ἢ θὰ συνομιλήσουν μὲαὐτὸν, ὅτι θὰ εἶναι ὑπεύθυνοι καὶ αὐτοὶ στὸ ἐπιτίμιο τῆς ἀκοινωνησίας, διότι δὲν ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν συναναστροφὴν του."
Αὐτὴ ἡ ἀπόφασις εἶναι ἓνα παράδειγμα ἀπὸ τὴν γενικὴν ἂποψιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅσον ἀφορᾶ τοὺς αἱρετικούς. ῾Η ἀπόφασις αὐτὴ ἔγινε δεκτὴ ἀπὸ ὅλην τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἐκυρώθη ἀπὸ τὴν Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Χαλκηδόνος. ῾Η αἵρεσις τοῦ Εὐτυχοῦς συνίστατο, στὸ ὅτι δὲν ὁμολογοῦσε δύο φύσεις στὸν Χριστὸν, μετὰ τὴν Ἐνσάρκωσιν Του, ὅπως διδάσκει ἡ Ἐκκλησία. Παρεδέχετο μόνον μίαν φύσιν, τὴν Θείαν. Ἐσεῖς λοιπὸν λέτε: Μόνον αὐτό;...
Διαβάζουμε ἐπίσης τὴν ἀντίδρασιν ἑνὸς συγκεκριμένου προσώπου τῆς ἐξουσίας πρὸς τὸν πατριάρχην Κωσταντινουπόλεως σχετικῶς μὲ τὴν ἀρειανικὴν αἵρεσιν:
῾Η ἀντίδρασίς του εἶναι διασκεδαστικὴ διὰ τὴν ἔλλειψιν γνώσεως καὶ ἀξία οἲκτου στὴν οὐσίαν της.
Αὐτὸ τὸ πρόσωπο παραγγέλλει στὸν πατριάρχη, νὰ διατηρῆ εἰρήνην καὶ νὰ μὴ δημιουργῆ συγχύσεις, πράγματα ποὺεἶναι τόσον ξένα πρὸς τὸ πνεῦμα τῆς χριστιανοσύνης, καταπιανόμενος μὲ δύο τρεῖς λέξεις.
Γράφει ὅτι δὲν βρίσκει τίποτε τὸ ἐσφαλμένο στὴν διδασκαλία τοῦ Ἀρείου καὶ, ὅτι ἡ διαφορὰ βρίσκεται μόνον στὴν ἀλλαγὴμιᾶς φράσεως. Μόνον!!!
Ὁ ἱστορικὸς Φλέρρυ παρατηρεῖ, ὅτι σ᾿ αὐτὲς τὶς λεγόμενες ἀθῶες καὶ ἀβλαβεῖς φράσεις ἡ Θεότης τοῦ Κυρίου μας ἸησοῦΧριστοῦ ἀποκηρύττεται ... Μόνον!!!
Εἶναι μόνον ἡ ἄρνησις τῆς ὅλης χριστιανικῆς πίστεως.
Ὅλες οἱ παλαιὲς αἱρέσεις κάτω ἀπὸ διάφορες βιτρίνες ἀπέβλεπαν σὲ ἓνα μονάχα στόχο:
᾿Ηρνοῦντο τὴν Θεότητα τοῦ Λόγου (τοῦ Θεοῦ) καὶ διέστρεφον τὸ δόγμα τῆς Ἐνσαρκώσεὼς Του.
Οἱ νεώτερες αἱρέσεις ἀποβλέπουν στὴν ἀποκήρυξιν τῆς ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Μέ μεγάλες βλασφημίες ἀρνοῦνται τὴν Θεία Λειτουργία, ὅλα τὰ Μυστήρια, ὅλους αὐτοὺς τοὺς τόπους, ὅπου ἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία πάντοτε ἀναγνώριζε τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὰ ὀνομάζουν σὰν ἓνα καθαρὰ ἀνθρώπινο κατασκεύασμα, σὰν προλήψεις ἀμαθῶν, σὰν λάθη...
Τὶ αὐθὰδεια! ἴσως αὐτὸς εἶναι ὁ μόνος λόγος, γιὰ τὸν ὁποῖο ἐσεῖς δὲν θεωρεῖτε τὴν αἵρεσι ὡς ἁμαρτία.
Ἐκεῖ οἱ αἱρετικοὶ ἀπορρίπτουν τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ἐδῶ ἀπορρίπτουν καὶ βλασφημοῦν τὸ Ἃγιον Πνεῦμα
... καὶ αὐτὸ εἶναι ὅλο; (!!!)
Αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι παραδέχονται βλάσφημες διδασκαλίες καὶ βλασφημοῦν δὲν εἶναι κακοποιοί, δὲν κλέβουν καὶ ἀκόμη κάνουν καὶ καλὰ ἔργα (τῆς πεσμένης μας φύσεως), εἶναι θαυμάσιοι ἂνθρωποι! Πῶς θὰ μποροῦσε ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἀρνηθῆ τὴν σωτηρία;...
῾Η ὅλη βάσις στὴν ἔλλειψι τῆς κατανοήσεώς σας εἶναι μία βαθεῖα ἀγνωσία τῆς χριστιανοσύνης.
Μὴ νομίσετε, ὅτι μία τέτοια ἀγνωσία εἶναι ἀσήμαντη.
Ὄχι!
Τὰ ἀποτελέσματα μποροῦν νὰ εἶναι καταστρεπτικὰ, προπαντὸς τώρα, ποὺ τόσα φυλλάδια διανέμονται τριγύρω μὲχριστιανικὸ τίτλο καὶ σατανικὸ περιεχόμενο. Εὑρισκόμενος κανεὶς εἰς ἂγνοιαν τῆς ἀληθινἢς χριστιανικῆς διδασκαλίας, μπορεῖ νὰ δεχθῆ μία ἐσφαλμένη καὶ βλάσφημη σκέψι γιὰ ἀληθινὴ καὶ δεχόμενος αὐτὴν νὰ ἀπωλεσθῆ γιὰ πάντα.
Οἱ βλάσφημοι δὲν σώζονται.
Αὐτὲς οἱ ἀμφιβολίες, ποὺ ἐκφράζετε στὴν ἐπιστολήν σας ἀπὸ τώρα στρέφονται ἐναντίον σας καί τῆς σωτηρίας σας.
῾Η οὐσία τῆς ἀπορίας σας εἶναι χωρισμὸς ἀπὸ τὸν Χριστόν. Μὴν παίζετε μὲ τὴν σωτηρίαν σας, μὴν τὸ ρισκάρετε. Διαφορετικὰ θὰ θρηνῆτε στὴν αἰωνιότητα. Νὰ μελετᾶτε τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρας τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας καὶ, παρακαλῶ, ὂχι τούς δυτικοὺς παράφρονας, τοὺς ὁποίους ἡ "δυτικὴ ἐκκλησία" παρουσιάζει σὰν ἁγίους.
Μελετῆστε τοὺς Ἁγίους Πατέρας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ κατανοήσετε σωστὰ τὶς Γραφὲς, γιὰ νὰ μάθετε νὰζῆτε ὅπως πρέπει, γιὰ νὰ σκέπτεσθε καὶ νὰ αἰσθὰνεσθε ὅπως ἁρμόζει σὲ χριστιανό. Πρὶν νὰ ἔλθη ἡ φοβερὴ ὣρα, κατὰ τὴνὁποία πρόκειται νὰ παρουσιασθῆτε διὰ τὴν κρίσιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, κερδίστε τὴν δικαίωσι, ποὺ δίνεται δωρεὰν σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν Θεὸ διὰ μέσου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
πηγή: Στώμεν μετά φόβου
